خواسته‌های ساکنان شهرک عرب‌ها از نمایندگان منتخب
شهرک بی‌در‌و‌پیکر شده است و معتادان دوره‌گرد از همه‌جا می‌آیند. پشت بلوک۳۷ پاتوق معتادهاست. نیروی انتظامی هرازگاهی دور شهرک دور می‌زند و می‌رود!
شهرک شهیدبهشتی تکه‌ای از خوزستان است در دل مشهد، جزیره‌ای برای جنگ‌زدگان جنوبی که سال۱۳۶۱ به آن مهاجرت کرده‌اند. همین است که حالا بوی ماهی تازه جنوب می‌دهد و عطر فلافل تند آبادانی.
آدم‌های شهرک هم اگرچه همان خوزستانی‌های خونگرم و مهربان هستند که دشداشه می‌پوشند و عربی حرف می‌زنند، به‌واسطه چهاردهه زیستن در شهر امام‌رضا (ع) حالا آن‌قدری خود را مشهدی می‌دانند که بشود با آن‌ها از انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و انتظاراتشان از نمایندگان مشهد در مجلس صحبت کرد.
بازسازی تنها مدرسه شهرک
نام: جعفر مطوری
سن: ۶۹
شغل: کارمند بازنشسته اداره‌کل نوسازی مدارس
جعفر مطوری سال۱۳۶۳ همراه با خانواده از خرمشهر به مشهد مهاجرت می‌کند. ابتدا چند سال در کارخانه قند شیرین مشغول به کار می‌شود و بعد از‌طریق یکی از آشنایان در اداره نوسازی مدارس استخدام می‌شود. حالا هفت‌سال از بازنشسته‌شدنش می‌گذرد.
بازسازی تنها مدرسه شهرک، اولین دغدغه اوست که به آن اشاره می‌کند و از نمایندگان مشهد در مجلس انتظار دارد به این دغدغه که رنگ و بوی عمومی دارد، رسیدگی کنند؛ «مدرسه ابتدایی شهید‌جهان‌آرا وسط شهرک ساخته‌شده‌است. در دو نوبت دانش‌آموز قبول می‌کند و شاید بیشتر از چهل‌سال قدمت داشته‌باشد.
آن‌قدر قدیمی و فرسوده شده است که هیچ ارگانی نوسازی آن را بر‌عهده نمی‌گیرد. من در دوران خدمت بار‌ها با مسئولان آموزش‌و‌پرورش صحبت کردم، اما فایده‌ای نداشت. می‌گویند این مدرسه قدیمی است و نوسازی فایده‌ای ندارد. باید تخریب و از نو ساخته‌شود، اما بودجه ساخت دوباره را هم ندارند.»
او در ادامه از سرانه اندک اماکن فرهنگی در شهرک هم می‌گوید؛ اینکه نه کتابخانه‌ای دارند، نه قرائت‌خانه‌ای. او با‌توجه‌به جمعیت زیاد کودکان و نوجوانان شهرک، وجود چنین فضا‌هایی را ضروری می‌داند و می‌گوید: شهرک طی این سال‌ها از نظر گردشگری پیشرفت خوبی داشته است، اما هیچ مسئولی به حوزه فرهنگ و دانش توجهی نمی‌کند. کاش نمایندگان به این بخش توجه ویژه‌ای داشته‌باشند. اصلا حساب کنند که شهروند شهرک ویکی از ما هستند.
به حمایت شغلی نیاز داریم
نام: ماجده جباری
سن: ۳۸
شغل: کاسب
دوازده سال پیش، ماجده جباری همراه همسرش در شهرک ساکن می‌شوند. بیشتر ساکنان شهرک مالک خانه‌هایشان هستند، اما آن‌ها هنوز که هنوز است با اجاره‌نشینی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. همسر ماجده روشن‌دل است و درآمدی ندارد. او دست‌تن‌ها دکه کوچکشان را در انتهای شهرک اداره می‌کند و خرج زندگی را درمی‌آورد. آنطورکه می‌گوید تنها خانم کاسب شهرک است و همچنین تنها زنی است که در شهرک حاضر به مصاحبه با یک نشریه می‌شود. چای و قهوه عربی سرو می‌کند و بیشتر مشتری‌هایش از بیرون شهرک می‌آیند.
درخواست اصلی او از نمایندگان مجلس حمایت بیشتر از فروشندگان کم‌بضاعت شهرک است. او می‌گوید: قبل‌تر‌ها شهرک به ارزانی معروف بود، اما حالا ما هم مجبوریم جنسمان را گران‌تر بفروشیم. برای همین یک وجب جا اداره مالیات ۹ درصد درآمد را مالیات می‌گیرد. مسئولان این را درنظر نمی‌گیرند که فروشندگان شهرک، فرهنگ غنی خوزستانی را در شهر جا انداخته‌اند؛ این‌ها همه ارزشمند است و نیاز به حمایت و دیده‌شدن دارد.
او مشکل دیگر را سامان‌دهی‌نشدن دکه‌های شهرک می‌داند و می‌گوید: قبلا در شهرک رستوران و اغذیه‌فروشی نداشتیم. حالا از جا‌های مختلف شهر به اینجا می‌آیند تا فقط فلافل آبادانی بخورند. خداراشکر کسب‌وکارمان رونق گرفته است و شاید دویست‌دکه در شهرک باشد، اما این دکه‌ها سامان‌دهی نشده‌اند. پیاده‌رو‌های معبر، شب‌ها پر از میز و صندلی است و یک طرح اصولی ازسوی نمایندگان مشهد نه‌تن‌ها می‌تواند سامان‌دهی دکه‌ها، که در کل توسعه گردشگری غذا را به‌دنبال داشته باشد.
درخواست برقراری امنیت
نام: محمدرضا بیت‌قصه
سن: ۳۳
شغل: ماهی‌فروش
پدر محمدرضا بیت‌قصه از اولین ماهی‌فروشان شهرک است و او از سه‌سالگی وردست پدر کاسبی را یاد می‌گیرد. مدتی کار را رها می‌کند و مدرک کارشناسی‌ارشد را در رشته حسابداری می‌گیرد، اما باز همان شغل آبا و اجدادی‌اش را پیش می‌گیرد.
او رو به نمایندگان مجلس بعدی می‌گوید: تاچند سال پیش، شهرک وجهه خوبی نداشت. چون بچه اینجا بودیم به ما کار نمی‌دادند. همین هم هست که همه اینجا ماهی‌فروش شدند و فلافلی زدند. کسی سر کار دیگری نرفت. مجبور بودیم همین‌جا بمانیم و کار کنیم.
محمدرضا حالا یکی از شلوغ‌ترین مغازه‌های این راسته را دارد و حداقل هفت‌نفر از قبل ماهی‌فروشی او، نان سر سفره می‌برند. او بزرگ‌ترین مشکل شهرک‌بهشتی را نبود امنیت می‌داند و برخلاف خیلی‌ها که موافق برداشتن دیوار وسط شهرک بوده‌اند، او از همان ابتدا مخالف بوده است.
می‌گوید: شهرک بی‌در‌و‌پیکر شده است و معتادان دوره‌گرد از همه‌جا می‌آیند. پشت بلوک۳۷ پاتوق معتادهاست. نیروی انتظامی هرازگاهی دور شهرک دور می‌زند و می‌رود! این‌طور بگویم که از زمانی‌که دیوار را برداشته‌اند، فقط برای تأمین امنیت مغازه‌های آخر شهرک دو نگهبان استخدام کرده‌ایم. مشکل امنیت و زباله‌گرد‌ها دو موردی است که محمدرضا می‌خواهد نماینده مردم در مجلس برایشان دوندگی کند.
رسیدگی به پروژه‌های رهاشده
نام: صادق بچاری
سن: ۸۷
شغل: بازشسته سپاه پاسداران
صادق بچاری ریش‌سفید محله است و اولین مؤذن مسجد انصارالمهدی (عج) محسوب می‌شود که قدیمی‌ترین مسجد شهرک است. هنوز هم دشداشه می‌پوشد و بر سر، چفیه و عقال می‌گذارد. او قدیم شهرک را به یاد دارد، زمانی که از فضاآرایی و گل‌کاری خبری نبوده است.
می‌گوید: حالا شهرک خیلی تغییر کرده. قبلا حتی خیابان‌ها هم آسفالت نداشت. شهرداری اینجا را آباد کرد؛ پارک احداث کرد، جدول کشید تا کیفیت زندگی در شهرک خوب شود.
آقاصادق در عین حال دل پردردی هم از شهرداری دارد. او به پاره‌آجر‌هایی اشاره می‌کند که گوشه مسجد انصارالمهدی (عج) ریخته شده است و می‌گوید: الان چند هفته است که می‌خواهند یک تکه از خیابان را جدول‌کشی‌کنند.
این آجر‌ها را گوشه خیابان چیده‌اند و رفته‌اند و چهره شهرک را زشت کرده‌اند. مدتی کار می‌کنند و بعد می‌روند. اگرچه امور ساخت یک مسجد به نمایندگان مردم در مجلس مرتبط نیست، کاش طرحی به تصویب برسانند که به پروژه‌های نصفه‌کاره رسیدگی شود.
اجاره‌های سرسام‌آور
نام: سیدخلیل هاشمی
سن: ۵۵
شغل: طلبه
سیدخلیل هاشمی ۱۰ سال پیش همراه خانواده‌اش به شهرک مهاجرت می‌کند تا همسایه و مجاور امام‌رضا (ع) باشد. هزینه‌های زندگی امانش را بریده است، با همه این‌ها زندگی در شهر امام‌رضا (ع) را ترجیح می‌دهد.
او تا همین سال گذشته، اجاره‌نشین بوده است و از مشکلات اجاره‌نشینی در شهرک می‌گوید؛ «سرجمع ۴۲بلوک در شهرک داریم که از گذشته تا به امروز به همین شکل و شمایل باقی‌مانده‌اند. نه نوسازی صورت گرفته، نه تغییری در این بلوک‌ها ایجاد شده‌است، اما هر سال اجاره‌ها بیشتر می‌شود. خیلی از اهالی سر همین اجاره‌ها دوباره به آبادان کوچ کرده‌اند.»
به عقیده او یک نماینده مجلس باید برای سامان‌دهی بازار اجاره مسکن تلاش کند.
او در ادامه از کمبود خدمات می‌گوید و اضافه می‌کند: شهرک حالا کاربری گردشگری دارد. شاید تنها نقطه در منطقه ۶ باشد که بین شهروندان معروف شده است. اما اینجا یک سرویس بهداشتی عمومی کنار بازار نگذاشته‌اند یادستگاه عابر‌بانک درست‌و‌حسابی ندارد.
نبود امکانات تفریحی
نام: سجاد عاشوری
سن: ۱۶
شغل: دانش‌آموز، شاگرد پاره‌وقت در مغازه پوشاک
سجاد عاشوری متولدشده شهرک است و وقتی حرف خواسته نسل او از قانون‌گذاران مشهدی مجلس به میان می‌آید، همان ابتدا دست می‌گذارد روی مکان‌های تفریحی این محدوده که به‌زعم او خیلی کم است.
او تنها فضای تفریحی و ورزشی اینجا را زمین فوتبال وسط شهرک می‌داند که همیشه خدا پر از بچه است. اما از دو سال پیش که شهرداری کف زمین را چمن کاشت، هزینه استفاده از آن هم برای بچه‌های شهرک زیاد شد، به‌طوری‌که حالا بیشتر دراختیار افرادی است که در شهرک ساکن نیستند.
او می‌گوید: برای یک ساعت بازی نفری صدهزارتومان باید هزینه کنیم. خیلی‌ها توان پرداختش را ندارند و ترجیح می‌دهند پشت بلوک‌ها بازی کنند.
آنطورکه او می‌گوید، دیگر تفریح بچه‌ها دوچرخه‌سواری و اسکیت‌سواری است. او می‌گوید: بچه‌ها بعدازظهر‌ها دور شهرک دوچرخه‌سواری می‌کنند، اما پیست اسکیت‌سواری و رینگ دوچرخه‌سواری نداریم.
معتقد است نماینده مجلس باید برای افزایش سرانه اماکن ورزشی در شهرک تلاش کند. سجاد هنوز به سنی نرسیده است که بتواند در انتخابات شرکت کند، اما نماینده‌ای را که به نیاز قشر جوان و نوجوان اهمیت می‌دهد، انتخاب خوبی می‌داند.
**برای مشارکت بیشتر اهالی در این گزارش، چند گزینه را در کانال تلگرامی شهرک به اشتراک گذاشتیم؛ اینکه شهروندان چه درخواستی از نمایندگان منتخب دارند و اولویتشان رسیدگی به کدام موارد است. در‌مجموع صد‌نفر در این نظرسنجی شرکت کردند و گزینه (امنیت) با اختلاف بیشترین رأی را آورد.
امنیت ۶۹ درصد شهرسازی ۱۶ درصد اشتغال ۱۷ درصد مسکن ۱۶ درصد امکانات تفریحی و ورزشی ۱۵ درصد گردشگری ۱۰ درصد
ظرفیت مهم گردشگری
مسعود زبری، رئیس شورای اجتماعی محله اسوه‌های دفاع مقدس
مشارکت در انتخابات مجلس، فرصتی بی‌نظیر برای شهروندان است تا تأثیر مستقیمی بر سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های کلان کشور داشته‌باشند. این امر به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند اقتصاد، اجتماع و محیط زیست اهمیت دارد.
رأی‌دادن به نمایندگانی که برنامه‌ها و اصلاحات مورد‌نظر جامعه را دنبال می‌کنند، می‌تواند به بهبود شرایط زندگی، تقویت اقتصاد و حمایت از حقوق و آزادی‌های فردی کمک کند. علاوه‌بر‌این، انتخاب نمایندگان متعهد به افزایش شفافیت و مبارزه با فساد، نقش مهمی در بهبود حکمرانی و اعتماد عمومی به نهاد‌های دولتی دارد.
ساکنان محله اسوه‌های دفاع مقدس هرساله با حضور پای صندوق‌های رأی در این رویداد بزرگ کشور مشارکت می‌کنند تا بستری مناسب برای زندگی داشته‌باشند. امروزه این شهرک به یکی از ظرفیت‌های مهم گردشگری شهر تبدیل شده‌اشت؛ با‌این‌حال مسئولان نگاه ویژه‌ای به این نقطه ندارند.
یکی از مشکلات اصلی اهالی در این نقطه، نبود مجموعه چند‌منظوره برای برگزاری کلاس‌های فرهنگی، آموزشی و ورزشی است. مشکل بعدی وجود دیوار مهمان‌سرای مجموعه هوانیروز در مسیر اصلی مجموعه است که باعث سد‌شدن معبر، ایجاد بار ترافیکی و تصادف‌های متعدد شده‌است. با‌وجود برگزاری جلسات مختلف با مسئولان گوناگون این مشکل هنوز پابرجا‌ست.
قرار مان، ۱۱اسفند
نرگس بهزادیان‌فرد، عضو شورای اجتماعی محله اسوه‌های دفاع مقدس
دغدغه‌مندی، یکی از ویژگی‌های شهروندان فعال منطقه۶ است؛ شهروندانی که پا را فراتر از وظایف شهروندی خودشان می‌گذارند و درراستای ارتقای محله هم تلاش می‌کنند. شورای اجتماعی محله بستر مناسبی برای فعالان اجتماعی هر محله است.
ما در شورای اجتماعی محله تمام تلاشمان را به کار می‌بندیم تا قدم کوچکی برای محله، شهر و کشور عزیزمان برداریم، کاستی‌ها را ببینیم، اعتراض مردم را بشنویم و به گوش مسئولان برسانیم. از دیگر وظایف ما، حضور در پای صندوق‌های رأی و انتخاب نماینده اصلح و تشویق همسایه‌ها به شرکت در انتخابات است.
ما شهروندان از نامزد‌های انتخاباتی هم انتظار داریم که همه توان خود را به کار ببندند تا بتوانند به همه وعده‌هایی که برای پیشرفت شهر حوزه انتخابیه خود داده‌اند، عمل کنند.
به نظرم این وعده‌ها زمانی محقق می‌شود که مردم هم وفاداری خود را به انقلاب اسلامی و ایران عزیزمان نشان دهند و با حضور پرشور خودشان پای صندوق‌های رأی به یاری خدا مشت محکمی بر دهان بدخواهان مردم و انقلاب بزنند. ما می‌توانیم اقتدار ایران و ایرانی را به دشمنانمان نشان دهیم و حرف آخر؛ «قرار همه مردم، ۱۱اسفند، پای صندوق‌های رأی.»
* این گزارش دوشنبه ۳۰ بهمنماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۶۸ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
گذری بر تاریخ مامایی و قصه قابله روسی در مشهدِ یک قرن پیش 
سه‌سال خیرخواهی «مثبت زندگی» در مهر مادر 